Διαβάζω όλα αυτά που νιώθετε και μοιράζεστε πλέον τόσο εύκολα με όλους, αφού αυτό μας έχει απομείνει ως μέσο επικοινωνίας, το διαδίκτυο, με γνωστούς και αγνώστους.
Φέτος δεν θα βρεθούμε όλοι μαζί στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, θα είμαστε πιο λίγοι, όσοι προστάζει η ανάγκη των καιρών. η ανάγκη αυτή που κάποιοι την αγνοούν, κάποιοι την σέβονται και κάποιοι την κρίνουν. Ξέρεις ανήκω σε αυτούς που προσέχουν και θέλουν να προστατέψουν τον εαυτό τους, την οικογένεια τους αλλά κι εσένα. Αν εγώ δεν προσέξω αυτό που ίσως μου συμβεί, να μην καταφέρει το σώμα μου να το αντιμετωπίσει όπως εσύ. Μην τρομάζεις, συνέχισε να διαβάζεις το άρθρο μου, δεν πρόκειται να γίνω γραφική.
Θέλω μόνο να μοιραστώ μαζί σου πως το 2015 τα δικά μου "μάτια" άνοιξαν κι αυτό που αντίκρυσαν ήταν σκληρό μα την ίδια στιγμή έδωσε εξηγήσεις για όλα όσα ζούσα χρόνια πριν.
Οι επιλογές που είδα μπροστά μου ήταν δύο. Η πρώτη ήταν η εύκολη, να παραιτηθώ και να αφεθώ στα χέρια μιας διάγνωσης που ήρθε για να μείνει στην ζωή μου και που πιθανόν να με καθήλωνε κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η δεύτερη επιλογή ήταν μία πρόκληση, να αντισταθώ, να δράσω ή και απλώς να αντιδράσω κάνοντας πράγματα απλά, συνηθισμένα. Καταλαβαίνω πως αναρωτιέσαι γιατί τα αποκαλώ απλά. Μα αφού έτσι είναι, γιατί αυτή είναι η ζωή που κάνω τώρα κι αν με γνωρίζεις μπορείς να το επιβεβαιώσεις εύκολα.
Ακολουθώ τα τρία πιο βασικά και ουσιώδη πλέον για μένα:
Αγαπώ τον εαυτό μου
Ζω στο τώρα
Ευχαριστώ για όσα έχω και για όσα θα έρθουν
Καταλήγω μέσα μου να νιώθω πως αυτά τα Χριστούγεννα είμαι πολύ ευτυχισμένη γιατί είμαι "εγώ", είμαι ο εαυτός μου πιο πολύ από ποτέ άλλοτε στην ζωή μου.
Γύρω μου έχω ανθρώπους που περνούν δύσκολα, που η χρονιά αυτή δεν κλείνει όπως θα ήθελαν, που οι αναποδιές δεν τους αφήνουν να χαρούν, όμως φέτος για μένα είναι η χρονιά μου.
Διεκδικώ τον τίτλο της "τρελής της χρονιάς" μιας κι αυτό νιώθω. Ναι, νιώθω καλά, νιώθω ευτυχισμένη, νιώθω ευγνώμων και αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί σου είναι πως δεν χρειάζεται να πονέσεις για να συνέλθεις. Επέτρεψε μου να έχω ζήσει εγώ για σένα αρκετό πόνο στην ψυχή. Αν πάλι δεν το προλάβαμε κι έχει συμβεί, ας βρούμε τον τρόπο επαναφοράς σου στην ζωή που σου αξίζει και που εσύ θες!
Η αλήθεια είναι πως αν αυτά τα Χριστούγεννα δεν συμμερίζεσαι αυτά που νιώθω, είναι εντάξει. Είναι πραγματικά εντάξει να μην είσαι καλά, να έχεις περίεργη διάθεση ή ακόμη και να είσαι χάλια. Χρειάζονται κι αυτές οι μέρες, οι πιο σκοτεινές πριν έρθει το φως.
Κι όπως σου είπα, άσε εμένα για φέτος να είμαι η "τρελή της παρέας" που πετάει από χαρά και ξεχειλίζει από ευτυχία.
Καλά Χριστούγεννα κι αν αυτά που ζεις τώρα είναι τα χειρότερα, σίγουρα σύντομα θα έρθουν τα καλύτερα!!!
Γεωργία Δημοφάνους
"Τα Όνειρα είναι για να τα Ζεις" ©